Het is warmer, er zijn collega’s op vakantie, en een ongeluk zit in een klein hoekje. “Ik ben zo terug,” riep hij nog, terwijl hij zonder helm en zonder hesje het magazijn inliep. Even snel een pallet verplaatsen. Hij deed het vaker. De heftruck stond al aan. Geen veiligheidscheck. Gewoon even snel. Drie minuten werk, hooguit.
Maar die drie minuten waren precies genoeg.
De chauffeur van een andere heftruck had hem niet gezien. Eén bocht, een fractie van één seconde onoplettendheid, en het ging mis. Pijnlijk, letterlijk én figuurlijk. Want het had voorkomen kunnen worden.
Niet omdat iemand dom was. Niet omdat er regels genegeerd werden uit opzet. Maar omdat we allemaal wel eens denken: “Ach, ik doe het even snel.” En precies daar zit het gevaar.
Veiligheid gaat zelden mis op de momenten dat iedereen scherp is.
Het gaat mis als het routine wordt, als de werkdruk hoog is en je haast hebt, of wanneer niemand kijkt en je “even snel” dat kleine klusje klaart.
Wat deze situatie ons leert? Dat veiligheid geen papieren beleid is, maar dagelijkse aandacht. Dat je ook bij een ‘klein klusje’ je veiligheid boven alles zet en je persoonlijke bescherming pakt. Wel die veiligheidscheck doet. En wel dat hesje aantrekt.
Bij IKAS komen we dit soort verhalen vaak tegen. Dus de volgende keer dat je denkt: “Het is maar heel even…Sta dan toch even stil. Want achter elk ongeval schuilt een moment waarop het anders had gekund.
Recente reacties