Soms kom je van die verhalen tegen waarvan je denkt: dit kan toch niet waar zijn? Een auto, een feestje, drie geparkeerde auto’s die plots niet meer geparkeerd staan en een lantaarnpaal die het moet ontgelden. En natuurlijk: de bestuurder die “niks gemerkt had”.
Het klinkt als een scène uit een slechte actiefilm, maar het is de realiteit. En precies zo’n verhaal laat zien hoe dun de lijn kan zijn tussen “het zal wel goed gaan” en “dit liep volledig uit de hand”.
Veiligheid zit niet in papier, maar in gedrag. We hebben in Nederland stapels regels, protocollen en veiligheidsplannen. Allemaal belangrijk, maar ze helpen alleen als mensen ook het juiste gedrag laten zien. Veiligheid gaat niet over dikke handboeken, maar over kleine beslissingen – zoals even wachten met rijden, iemand aanspreken of samen afspraken maken over vervoer na een personeelsmoment.
Bij Ikas zeggen we vaak: Veiligheid is geen kwestie van kennis, maar van bewustzijn. En dat begint bij de simpele vraag: zou ik dit ook doen als er iemand meekijkt?
Cultuur maakt het verschil. In organisaties waar mensen elkaar durven aan te spreken, gebeuren minder ongelukken. Niet omdat er minder risico’s zijn, maar omdat men elkaar helpt om de risico’s te herkennen en te voorkomen. Een collega die zegt: “Laat die sleutels vandaag maar even liggen”, voorkomt soms meer schade dan de beste RI&E.
Ter lering én vermaak. De meeste ‘dollemansritten’ ontstaan niet uit kwade wil, maar uit een moment van onbezonnenheid. Toch kan zo’n moment grote gevolgen hebben – voor jezelf, je werkgever én de veiligheid van anderen.
Daarom is het goed om ook die luchtige verhalen te delen: ze houden ons scherp, met een glimlach. Want veiligheid is niet saai, het is gewoon verstandig.
Bij Ikas geloven we dat veiligheid begint bij gedrag, niet bij papier. Praat erover, stel vragen en blijf elkaar scherp houden – ook na werktijd!
Recente reacties